Laat alles hier

​

de avond valt steeds harder

​

de ratelende bewegingen van de populier
de trage slagen van de ruisende grassen
het wiegen van volle trossen goudenregen
verraden hun aard

​

laat alles nu het is tijd

​

om braak te liggen
het land te laten

​

als we onze lichamen overtuigd neerleggen hebben we geen uranium gedachten meer

​

de avond ademt nog

​

laat alles hier nu zijn laat het
zuinig zegevieren

​

het groen herkent ons dan misschien want we zijn materie trilling en hartslag

​

door Margot Delaet & Nisrine Mbarki