Het lied van de wolken - Nic Balthazar
Wee ons wij zijn de wolken
Je wil niet weten
wat wij hier al van boven
hebben moeten aanzien
Wee ons wij zijn de wolken
wij zijn uitgevonden
om het uitzicht
te belemmeren voor God
voor wie het al een beetje moeilijk ligt
naarmate ze het slechter aankan
moeizamer aanzien kan
hoe haar schepping gekaapt werd
gekraakt werd, afgemaakt door het
dier op twee poten dat zich zowaar
steevast op zijn verstand beroemde
en zich als een cynische grap
hahaha homo sapiens noemde
Wee ons wij zijn de wolken
onze job was ooit gewoon vrolijk rondzweven
en waterdamp weer creatief tot regen weven
vandaag moeten we de dorstige bossen velden en dieren
geruis- en harteloos voorbij vliegen
zoals zij die we dagelijks bedelaars hooghartig
voorbij zien stappen en staalhard liegen
dat er geen stuiver in hun achterzak zit
geen water geen leven, fuck it
Wee ons, wij zijn de wolken
we schuiven in dorre stilte verder
over deze droge, uitgeputte aarde
over alle smeulende slagvelden en brandhaarden
waar deze apensoort zijn eigen giftige wolken stookt
dus nee, we komen niet meer tussen
om deze mensen-mess met ons zoet water te blussen
tot uiteindelijk al ons partikels en harten scheuren en breken
en de stortvloed van woede zich moet wreken
dan regenen we rivieren van woedend verdriet
want hoe verdomde triest dat het blijkbaar toch weer zo moet
met een stevige bijbelse zondvloed
die deze krankzinnige soort waarschijnlijk
alweer niet echt lang nadenken doet
Zie ons, wij zijn de wolken,
wij zijn de lieflijkste witte watten van de hemel
het is een sport om in ons van alles te zien
kijk omhoog, en lees vanaf nu deze laatste waarschuwing.
zomer
2025
Heb jij een gedicht geschreven over klimaat, natuur of een aanliggend thema? Stuur het ons toe en misschien staat jouw gedicht binnenkort hier!
Maximaal één gedicht, liefst ongepubliceerd, per twee maanden.