Kreun - Veerle De Caestecker

Hoe word je een weekdier?

 

1. Trek al je kleren uit, plooi ze netjes op en leg er iets zwaar op zodat de wind ze niet

meeneemt.[1] Klauter in je blootje, op handen en voeten over korstmosrotsen een rivier
omhoog. Wees niet te bang.

2. Wens elke plant die je op je klim tegenkomt hardop en welgemeend goedendag. In het
geval je hierbij om jezelf moet lachen: begin opnieuw.

3. Houd op met jezelf zo verdomd belangrijk te vinden. Je denkt het recht te hebben je aan

alles en iedereen te ergeren; aan imperatieven, aan brem, aan mensen die ergens al
zuchtend aankomen, aan verkeersdrempels, aan ouderen met weinig tijd, … Daar komt hoe
dan ook verandering in.

4. Kies in de rivier een poel uit waar je lijf precies inpast. Week al het verdriet los. Dit mag
gerust even duren, waar het toehapt, word je doorlaatbaar. Groei rond al dat zeer een
poreus schild.

5. Leg je ruggengraat af. Wat ze je al die tijd ook hebben doen geloven, die heb je niet
nodig.

6. Wees niet te écht. Als je proberen te echt is, als je stemmingen te echt zijn, neem dan zo

snel mogelijk de dingen voor minder vaststaand aan. Begin met jezelf te schrappen.

7. Je hebt in de tussentijd waarschijnlijk een soort snavelachtige bek onder al je armen.
Houd die maar. Er valt toch niets meer te zeggen. Wat telt nu zijn daden; handelen in de

plaats van spreken, luisteren in de plaats van weten.

8. Ronk van binnenuit. Spin.

​
 

[1] Misschien kan er later iemand anders nog wat mee.