Midwinter 2015 - Florence Tonk

1.

Als een winter met kikkers

is het vandaag: kil en duister

zingen de merels in bomen

de ballonwangetjes in de sloot en

wind verwart. De straalstroom

brengt kou maar eindelijk

ook wat regen, van de te lang

te koud gebleven zee,

water waar mensen, takken, halmen

normaal gesproken onder buigen.

Droog is het geweest maar

nu schiet zuipend, zuigend alles,

ook hetgeen geen kruid is,

de grond uit.

2.

Als een winter is het

deze midzomerdag

schuilend in de hut tussen wegen

steek ik twee kaarsen aan op

de dode kachel

zo koud is het nu ook weer niet.

Als doopkaarsen op een altaar

of zoals thuis ongebruikt

op het hoge kastje met mutsen

en zijden sjaaltjes van mijn moeder.

Zwart-wit geschoten hield

mijn vader de mijne brandend

in zijn handen en ik lag

op de kerkvloer in mijn witte sleep

mijn groots verzet.

Dat moet februari zijn geweest

grootmoeder droeg haar pillbox

voor haar

werd dit theater opgevoerd.

Vandaag is het winters

op de dag dat zij mijn moeder baarde,

midzomer, die mij baarde, midwinter.

Spiegelend komen we alleen nog

in seizoenen samen.

​

3.

In een werveling van

generaties, ervaringen

signalen dat het

verkeerd gaat, dat het te

nat, te heet wordt, zus of zo

moet, zeker anders, minder, beter

rest schuilen

in de oksel van een weg.

Doe ik alsof we autarkisch

moeten leven, groente telen

als voorouders uit een pittoreske tijd

waarin er voor de meesten

amper genoeg te vreten was

maar wel meer wilde beesten.

Mijn kind brult zijn wrah-wrah's

speelt met plastic replica’s

van wilde dieren, we

hoeven hem niet meer te dopen

dat theater hebben we

met mijn grootmoeder begraven.

Wij hebben de maalstroom,

graven, fracken de wereld uit

we blazen de wereld uit

we stoken, knoeien, vliegen

verdienen de wereld uit.

De wind raast, en

de resten plastic van zijn

tijgers zullen eindigen

in de buiken van de laatste vis.

Maar ik beloof, wij blijven

elkaar aan het lachen maken

bevragen, (aan)raken, ons

bestaan uitzingen, houden

van wie of wat nog leeft,

vertellen over wat verdwijnt

en wie verdween, kikkers

merels, bomen, bijen

kind en: wrah!