Midwinter 2015 - Florence Tonk
1.
Als een winter met kikkers
is het vandaag: kil en duister
zingen de merels in bomen
de ballonwangetjes in de sloot en
wind verwart. De straalstroom
brengt kou maar eindelijk
ook wat regen, van de te lang
te koud gebleven zee,
water waar mensen, takken, halmen
normaal gesproken onder buigen.
Droog is het geweest maar
nu schiet zuipend, zuigend alles,
ook hetgeen geen kruid is,
de grond uit.
2.
Als een winter is het
deze midzomerdag
schuilend in de hut tussen wegen
steek ik twee kaarsen aan op
de dode kachel
zo koud is het nu ook weer niet.
Als doopkaarsen op een altaar
of zoals thuis ongebruikt
op het hoge kastje met mutsen
en zijden sjaaltjes van mijn moeder.
Zwart-wit geschoten hield
mijn vader de mijne brandend
in zijn handen en ik lag
op de kerkvloer in mijn witte sleep
mijn groots verzet.
Dat moet februari zijn geweest
grootmoeder droeg haar pillbox
voor haar
werd dit theater opgevoerd.
Vandaag is het winters
op de dag dat zij mijn moeder baarde,
midzomer, die mij baarde, midwinter.
Spiegelend komen we alleen nog
in seizoenen samen.
3.
In een werveling van
generaties, ervaringen
signalen dat het
verkeerd gaat, dat het te
nat, te heet wordt, zus of zo
moet, zeker anders, minder, beter
rest schuilen
in de oksel van een weg.
Doe ik alsof we autarkisch
moeten leven, groente telen
als voorouders uit een pittoreske tijd
waarin er voor de meesten
amper genoeg te vreten was
maar wel meer wilde beesten.
Mijn kind brult zijn wrah-wrah's
speelt met plastic replica’s
van wilde dieren, we
hoeven hem niet meer te dopen
dat theater hebben we
met mijn grootmoeder begraven.
Wij hebben de maalstroom,
graven, fracken de wereld uit
we blazen de wereld uit
we stoken, knoeien, vliegen
verdienen de wereld uit.
De wind raast, en
de resten plastic van zijn
tijgers zullen eindigen
in de buiken van de laatste vis.
Maar ik beloof, wij blijven
elkaar aan het lachen maken
bevragen, (aan)raken, ons
bestaan uitzingen, houden
van wie of wat nog leeft,
vertellen over wat verdwijnt
en wie verdween, kikkers
merels, bomen, bijen
kind en: wrah!
januari 2021
Heb jij een gedicht geschreven dat goed past bij onze thematiek? Stuur het in en misschien staat jouw gedicht binnenkort op deze plek! Maximaal één gedicht, liefst ongepubliceerd, per twee maanden.